Wie in de supermarkt geld wil besparen, doet er goed aan te kijken naar wat niet in de aanbieding is.
Je hebt verschillende soorten boodschappers. Je hebt de categorie die de supermarkt inwandelt en ter plekke wel ziet wat er gekocht gaat worden. Je hebt er ook een die op basis van een gedegen voorbereiding de winkel instapt en het boodschappenlijstje minutieus afwerkt. En dan heb je nog de laatste categorie, waar ik me zelf bij schaar. Die heeft zowel een boodschappenlijstje waar alles wat nodig was al op staat, maar laat zich evengoed verleiden tot zo’n twintig procent extra. Daar is waarschijnlijk dat aparte vak in de kar voor bedoeld, noem het maar het impulsaankopenvak.
Het zijn uiteraard slimme marketingmannen en -vrouwen die mij, ondanks dat ik hun script uitvoerig heb bestudeerd, nog geregeld weten te verrassen met de plotwending bij de kassa. Maar het gaat me steeds beter af om de ontknoping van mijn ‘klantreis’ naar mijn eigen hand zetten. Als ware ik iemand met de missie om Victor Mids te ontmaskeren, onthul ik één van de vermoedelijk toegepaste technieken (spoiler alert!). Hoewel ik niet hard kan maken dat het echt om een bewuste actie van de supermarkt gaat, zie ik dit gebeuren bij mijn favoriete Albert Heijn.
De techniek is gebaseerd op de verwachting die je hebt door de plek waar een bepaald product in de winkel staat. Zo denkt de gemiddelde consument dat een product op de kop van de schappen in de aanbieding is. (Ik zeg met nadruk gemiddelde, want mijn vrouw lijkt voor geen enkele marketingtechniek vatbaar te zijn, maar zij is dan ook heel bijzonder.) Een product dat midden in de winkel in grote hoeveelheden in een speciaal vak staat, lijkt al helemaal in de aanbieding te zijn. Sterker nog, het product op één van de bedoelde posities is vaak echt in de aanbieding. Zodat je niet hoeft te twijfelen; dit is goedkoop, neem nou maar mee. Je lust geen kaas, maar voor deze scherpe prijs smaakt het beter dan worst.
Door de vuistregels die je brein toepast, is het makkelijk shoppen. Als ervaren boodschapper herken je de aanbiedingen na een tijdje al van een afstand. Als je nog niet weet wat je moet kopen of je hebt je lijstje al afgewerkt, is je reactie op dat speciale vak vaak mild. Ach, laat ik die lieve zak drop ook maar meenemen. ‘Want die is nu goedkoop’, denk je onbewust. Dat is het in de (vuist)regel ook bijna altijd. Maar soms niet. En dan ligt het toch in je kar. Gewoon, omdat je dacht van wel. Want in dat vak staan immers doorgaans aanbiedingen. En als je dan aan de kassa staat, verwijt je het alleen je sullige zelf. ‘Dit was toch in de aanbieding?’ ‘Nee hoor.’ ‘Oh, dan heb ik zeker niet goed gekeken.’
Het voordeel van dit alles: je gaat nooit met lege handen naar huis, uiteindelijk geniet je toch van je onvoorziene drop. Maar er valt nog heel wat te besparen als je let op wat niet in de aanbieding is. En deze tip was gratis, echt.
Reactie schrijven