Er zijn veel mensen die zich momenteel vervelen, hoorde ik laatst iemand op anderhalve meter afstand vertellen. Die mensen gaan dan uit complete ontreddering maar een puzzel van vijfduizend stukjes leggen. Niet omdat die op het to-do-lijstje stond overigens, want waarom zou je het maken van een legpuzzel op je takenlijstje zetten? Het lijkt me al met al een vrij zinloze bezigheid, in de wetenschap dat je die foto’s van landschappen en op elkaar lijkende paarden ook gewoon als kant en klare posters kunt bestellen. Is nog goedkoper ook.
Maar nee, we laten die posters liever in stukken snijden om een paar weken reparatiewerkzaamheden te kunnen doen. Levert niets op, behalve hier en daar wat ergernis over missende stukjes, de kat die door je kunst in aanbouw banjert, en de tafel die een paar weken niet gedekt kan worden. Zit je wekenlang op je sofa al je gehamsterde blikken soep naar binnen te werken, met je bord balancerend op schoot.
Vooral de puzzels van Jan van Haasteren blijken populair, want Nederlanders zijn ware zelfkwellers. De tekeningen van Van Haasteren laten drukbezochte Hollandse tafereeltjes zien. Bijvoorbeeld van een Sinterklaasintocht, toen de goedheiligman nog niet kon bevroeden dat hij zijn staf moest gaan gebruiken om iedereen op afstand te houden. Of een tekening van tweehonderd recreanten die dicht bij elkaar op een krap slootje heen en weer aan het schaatsen zijn, ook al zo zinloos trouwens. Die schaatsende veerpont wannabe’s hebben allemaal ongeveer hetzelfde hoofd, om de puzzel nog wat zenuwslopender te maken. Waar voor je geld, kun je jezelf ook voorhouden; extra lang tijdverdrijf immers, om het woord ‘vermaak’ maar even te vermijden.
Dus wat we in Nederland in deze crisistijd massaal doen is plaatjes in elkaar sleutelen van beelden van vroeger. Met elk passende stukje springt er spontaan een traan in je ogen. Niet alleen vanwege de krioelende massa’s die we voorlopig niet in het wild kunnen zien, behalve illegaal in bouwmarkten en tuincentra, maar ook vanwege de bevroren sloten die we ons nog herinneren van het Polygoon journaal.
Dit noemen we in Nederland een intelligente lockdown.
Maar ja, is er een alternatief? In alle eerlijkheid, dat heb ik niet. Ja, je kan eens proberen om het heft van je mesje te gebruiken om je aardappels te schillen. Kan je ook weer een middag wegstrepen. Of misschien is het een idee om de voorraadkast op alfabet te sorteren. Wel even met het gezin afspreken of de 96 ingeslagen rollen bij de ‘w’ of de ‘t’ moeten. Of bij de ‘s’ van slingers, als je ze al vrolijk hebt ingekleurd.
Ach, misschien is zo’n puzzel zo gek nog niet. Ze hebben er ook een van de bollenvelden, zag ik. Hoef ik daar ook niet meer naar toe. Opgelost.
Reactie schrijven